Ik voel enige schroom om het onderwerp ‘de overgang’ aan te snijden. Welke man mag hier iets van vinden? Als vrouwen er niet zo graag over praten en zich sterk houden – niet wijken voor hun verantwoordelijkheden in de zorg – wie begint er dan over? Te weinig mannen denken hierover na. Dus ook de mannelijke leidinggevende in de zorg. Laat staan dat ze dit onderwerp bespreekbaar maken. Ik vind dat geheel onterecht…

330.000 vrouwen met overgangsklachten

Waarom is dat onterecht? Omdat er meer dan een half miljoen vrouwen in de leeftijd tussen de 40 en de 60 jaar in de zorg werken, van wie 64 procent overgangsklachten ervaart. Dan praat je over ruim 330.000 vrouwen! Waarom maken dan nog maar zo weinig werkgevers werk van de overgang? Is het te onbekend? Een taboe? Of ligt het aan het feit dat er nog steeds vooral mannen aan de bestuurstafels zitten? Mannen die nog te weinig weten over de omvang en de impact van de overgang?

Vrouwen met veel ervaring in de zorg

Wie zal het zeggen? Maar laten we daar snel verandering in brengen. Ik ben zelf natuurlijk ook geen ervaringsdeskundige, maar weet wel dat dit een serieus en groeiend vraagstuk is. De groep werkende vrouwen in de zorg is gegroeid. De gemiddelde leeftijd loopt op en vrouwen blijven langer aan het werk. Bedenk bovendien: vrouwen zijn daar hard nodig! Juist ook deze groep vrouwen, omdat zij zoveel ervaring hebben.

Overgangsklachten en verzuim

Dat klachten vaak niet zomaar te herkennen zijn als overgangsklachten, maakt dit onderwerp er niet makkelijker op. Klachten die ook nog eens ernstige vormen kunnen aannemen, zeker als je ze negeert. Het ziekteverzuim bij de groep vrouwen van 40 tot 60 jaar ligt beduidend hoger dan bij hun mannelijke leeftijdsgenoten. Genoeg redenen om er actief aandacht aan te besteden.

Maar wie pakt de handschoen op? Wie begint erover?

Gepubliceerd door rolandkip

Klinkt het heel gek als ik zeg dat IZZ een gouden formule is? Waarschijnlijk niet, waar ben ik anders directeur voor? Maar het is echt zo. Ik begrijp ook wel dat mensen ons vooral associëren met een zorgverzekering. Maar je zou IZZ tekortdoen als je alleen naar die verzekering kijkt. De IZZ Zorgverzekering is onze basis; een belangrijke pijler onder ons bestaan als stichting. Maar er is ook een tweede pijler. Zeker zo belangrijk als de eerste. Die gaat over onderzoek en projecten om de gezondheid en inzetbaarheid te verbeteren. Over thema’s als burn-out, overgang, stress, arbeidsfysiotherapie en het organisatieklimaat. Daar verdiepen we ons in, samen met het zorgveld en wetenschappers. We komen met werkende oplossingen, die bijdragen aan gezond werken en gezond leven. Aan vitaal zijn én vitaal blijven.

Helemaal (niet) mee eens of heb je een vraag? Laat een reactie achter: