INTERVIEW // Wat vinden jullie van de Nederlandse zorgsector? Om daar achter te komen gaan we het gesprek aan met professionals op verschillende posities en uit verschillende sectoren in de zorg. Hilrieke Nauta is HR-adviseur bij Koninklijke Kentalis. In dit interview vertelt ze over werken in de zorg, de uitdagingen in de zorgsector en haar visie op de toekomst van zorg.
Bij Koninklijke Kentalis worden mensen ondersteund die slechthorend, doof of doofblind zijn, een taalontwikkelingsstoornis (TOS) of communicatief meervoudige beperking hebben. ‘De organisatie waarvoor ik werk – met ruim 4000 collega’s – valt onder de cao gehandicaptenzorg, voor de zorgkant en onder de cao onderwijs voor het onderwijsdeel. Het betreft een specifieke doelgroep, die te maken heeft met een taalontwikkelingsstoornis of een beperking in horen.’
Werken in de zorg
‘Werken in de zorg is zo mooi omdat je werkt met mensen en je ze verder helpt om zo zelfstandig mogelijk hun eigen leven te kunnen leiden. Daarnaast werk je met collega’s die hart hebben voor hun werk en een enorm relativeringsvermogen en humor hebben. Minder leuk is dat het werk in de zorg fysiek en emotioneel zwaar is en we momenteel te kampen hebben met grote personeelstekorten.’
‘Binnen Koninklijke Kentalis hebben we de afgelopen jaren ingezet op multidisciplinaire teams in de ondersteuning, zodat opgaven in het primair proces vanuit een integrale aanpak opgepakt worden. Daarbij staat steeds de cliënt centraal. Die eigen regie voor cliënten is eigenlijk al jaren leidend in hoe wij de zorg vormgeven. Een volgende stap is de zorg dichtbij brengen, maar dit vraagt wel om medewerkers die verantwoordelijk (mogen en kunnen) zijn. Een voorbeeld van wat ik heel leuk vind in mijn werk is het sparren over hoe je een jaarplan samen met een team kunt opzetten. Op die manier is het jaarplan gebaseerd op hetgeen voor een cliënt belangrijk is en wat direct betrokken medewerkers daarin nodig hebben.’
De sleutel tot succes voor iedere organisatie is de continue ontwikkeling van haar medewerkers en teams. Hiervoor is actie, lef, het mogen maken van fouten en eigenaarschap nodig. Vertrouwen en het vieren van successen gaan daarbij hand in hand.
De toekomst
‘In de toekomst verwacht ik dat alleen zeer gespecialiseerde zorg nog intramuraal zal zijn. Medewerkers en cliënten worden namelijk steeds meer ondersteund door technologie, zoals robots en domotica. Dit heeft tot gevolg dat zorg steeds meer thuis en dichtbij huis wordt verleend. Opleidingen en zorgorganisaties zullen daarom veel meer aandacht moeten besteden aan technologische kennis van hun leerlingen en medewerkers. Ook op het gebied van eigenaarschap, leren en feedback geven én ontvangen zijn kennis en vaardigheden nodig.’
‘Een goede balans tussen inzet van robotica, domotica en mensen, is ook nodig om de zorg betaalbaar te houden. Net als de regeldruk laten afnemen en declareren makkelijker maken. Er moet paal en perk gesteld worden aan alle papieren eisen van de zorgkantoren, gemeenten en zorgverzekeraars. Daar liggen voor de komende twee jaar dan ook de grootste uitdagingen: de zorg betaalbaar houden: door afstoten van vastgoed, lean werken en een lerende omgeving creëren.’
Versimpelen en samenwerken
‘Er zou ook opnieuw gekeken moeten worden – samen met mensen van de werkvloer – waarom de regels er zijn en waartoe ze dienen. Vanuit die antwoorden kan gekeken worden of de huidige regels wel leiden tot het beoogde doel en kan het misschien wel een stuk simpeler gemaakt worden. Door samen te werken in en tussen de branches binnen de zorg kunnen zorginstellingen ook bijdragen aan preventie, waardoor minder curatieve zorg nodig is. Bijvoorbeeld door samen apps en korte filmpjes te maken met informatie die helpend is om bepaalde ziektes te voorkomen.’
‘Mijn advies aan de minister en de Secretaris-Generaal van VWS: Maak regelgeving simpeler, zodat we met minder fte veel meer cliënten de zorg kunnen leveren waarop ze recht hebben. En durf te differentiëren naar specialisme. Niet alle zorg kan dichtbij.’
